گم شده

من یه هیولا زیر تختم دارم:)

گم شده

من یه هیولا زیر تختم دارم:)

لبخندش وطن است:)

پیام های کوتاه
  • ۲۹ تیر ۹۹ , ۱۳:۴۹
    پ.ن
  • ۲۹ تیر ۹۹ , ۱۳:۴۹
    های
بایگانی
آخرین نظرات
پیوندها

آخرای مهمانی خداست...

جمعه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۲، ۰۹:۳۰ ب.ظ


هزار غم به دل صاحبخانه است

 

که یکی به دل مهمان راه ندارد

 

در زندگی خودت را مهمان خدا بدان

 

تا راحت شوی....

 

مرحوم دولابی

  • رها

مرحوم دولابی

رمضان

دولابی

خدا

نظرات (۲)

  • ۱۲ مرداد ۹۲ ، ۰۸:۲۴
  • طلبه امروزی
    • دراین نوشته که به نام زیبای "رمضان" مزین شد، چند خطی از نوشتار عرفانی مرحوم آیت الله العظمی صادقی پیرامون روزه را در ادامه به نظر شما می رسانیم. خدا این مرد حق را در جوار انبیا و اولیا از برکات این ماه آسمانی بهره مند سازد.انشاءالله :

    از مهم‏ترین فرایض فرعى اسلامى پس از نماز روزه است که بر همگى مکلفان به‏ جز در بعضى از حالات واجب است.
    در قرآن کریم از روزه به‏ لفظ «صیام» تعبیر شده است و نه صوم، صوم به‏ معنى نگهبانى است، ولى «صیام» نگهبانى دو جانبه ى هم آهنگ است، و این نگهبانى از طرف مکلف نگهدارى زبان است از حرام و نگهبانى شکم و عورت است از هر دوى حلال و حرام، و نتیجه ى این نگهبانى از طرف روزه این است که انسان را از بدى ها به اندازه ى نگهبانیشان نسبت به‏ آن پرهیز مى دهد چنان که در آیه ى صیام است که «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى‏الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»(سوره‏ ى بقره، آیه‏ ى 183) «اى مؤمنان بر شما نوشته شد «صیام» چنان که نوشته شده بود بر گذشتگان شما شاید پرهیز کنید» و هدف نهایى و اصلى روزه که خود پرهیز از شهوات ویژه‏اى در حال روزه است در عین حال پرهیزى وسیع تر و عمیق تر نسبت به‏کل شهوات حرام دیگر هم در تمامى احوال مى‏ باشد.
    روزه داراى دو بعد ظاهرى و باطنى است، که ظاهرى‏ اش راهى براى روزه ى باطنى است، و باطنیش تقواى بیشتر ظاهرى و باطنى را عهده دار است.
    روزه در فقه اکبر روزه ى تمامى قوا و اعضا است، که جان و دل، عقل و اندیشه، چشم و زبان، دست و پا ـ اضافه بر شکم و عورت ـ از غیر خدا و خدایى ها روزه دار باشند، که باید به هنگام روزه از هرگونه سرپیچى فرمان حق بپرهیزى، و از هر چه غیر حق است بگریزى، و اگر در فقه اصغر تنها شکم و عورتت را از حلال و حرامى، و زبانت را از نسبت دادن دروغ به خدا و پیامبر و سایر معصومان نگهدارى کافى است، امّا در فقه اکبر روزه ى درست آن است که تو را از غیر خدا و غیر خدایى ها برهاند، و به‏هیچ کسى و هیچ چیزى به جز خدا و کارهاى خداپسند نیاندیشى، و «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» که به‏طور مطلق و بدون هیچ قیدى نتیجه ى «صیام» معرفى شده نیز ناظر به‏همین پرهیز ورزى از غیر خدا و خدایى‏ ها است.
    پاسخ:

    بله سخن خوبی بود

    امام خامنه ای کتابی دارن به اسم «آداب روزه‌داری و احوال روزه‌داران در بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای»

    امام خامنه ای هم درباره  روزه و رمضان می فرمایند:

    ماه رمضان در هر سال، قطعه ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما، آن را وارد می کند و به ما فرصت می دهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم.
     
    بعضی همان سی روز را وارد بهشت می شوند. بعضی به برکت آن سی روز، همه سال را و بعضی همه عمر را. بعضی هم از کنار آن، غافل عبور می کنند که مایه تأسف و خسران است. حالا برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی، با این همه استعداد و توانایی عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که متأسف شود. این ماه رمضان است. ماه ضیافت الله است. ماه لیلة القدر است. 
      ماه رمضان تالار ضیافت الهی است؛ یک تالار عظیم که اگر کسی وارد آن تالار شد و به خود فرصت داد و همت کرد که از آنچه در آن جا خدای متعال آماده کرده، به خودش بهره ای برساند، بهره ی فراوانی خواهد برد که آن بهره در ماه شوال و ماه های دیگرِ سال نیست؛ فقط مخصوص ماه رمضان است.
     
    برای این که انسان بتواند وقتی وارد این تالار شد، چشمش باز باشد، غافل نشود، دچار گیجی و گولی نشود که سرش را بیندازد پایین و از این در وارد شود و از آن در بیرون برود؛ نگاهی به دوروبر کند و استفاده یی ببرد و برای این که این آمادگی در من و شما پیدا شود، این ماه رجب و شعبان را قرار داده اند.

    جوان های ما، ریاضت شرعی روزه را در دوران جوانی تجربه می کنند؛ این گرسنگی کشیدن، چشم بستن از لذائذ و کم رغبتی به محرّمات در فرصت یک ماهه خیلی چیز ارزشمندی برای مردم، به خصوص برای جوان هاست؛ و این تمرین کسب تقواست از دوران نوجوانی، که از آغاز بلوغ در دختر یا پسر به وجود می آید. به همه ی جوان ها، به خصوص به این سال اولی ها تبریک عرض می کنیم.
     
    بحمدالله فضای جامعه ما فضای معنوی است و این فضای معنوی در ماه رمضان در جهت معنویت اشتداد پیدا می کند؛ عادات خوب به تدریج در بین مردم رواج پیدا می کند؛ این کمک هایی که به مستمندان می شود هفته احسان و نیکوکاری یا این افطاری هایی که در شهرهای مختلف انسان می شنود که افراد خیّر در مساجد، در معابر عمومی جمع می شوند، افطاری فراهم می کنند، مردم افطار می کنند، کارهای بسیار خوبی است؛ مایه صفا و صمیمیت و نزدیکی و در واقع حق ماه رمضان را ادا کردن است، که یکی از حقوق ماه رمضان، همین نیکی به برادران، همراهی با نزدیکان، با برادران مسلمان و کمک به یکدیگر است. اینها چیزهای بسیار خوبی است، از سابق هم معمول و مرسوم بود، امروز بیشتر است؛ مجالس موعظه، مجالس دعا، مجالس قرآن، عادات خوبی است؛ روز به روز بایستی اینها را ترویج کرد و عمق داد؛ مغز داد. صورتِ جلسه کافی نیست، بایستی از جلسه ی دعا، از جلسه ی موعظه، از جلسه ی قرآن بهره برداری کرد؛ هر کدام از ما سعی کنیم سهمی بگیریم.

     

  • ۱۲ مرداد ۹۲ ، ۰۷:۱۸
  • ُسبک مطهر
    • الله اکبر
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم