با زبان بارانی ام-نرم-
وبا افتادگی ای به مانند خاک
وخجل از بار معصیت
جز تو چه کسی به فریادم
میرسد ای فریاد رس؟
پی نوشت:
من نمی دانم
رود گذشت نا شفاف بماند
یا چون شفاف بود گذشت؟
پی نوشت پی نوشت:
زلال هم که باشی مثل رود
سنگ هایت را میبینند
بر میدارند
دوباره به سمت خودت
می اندازند.
این رسم روزگار است.
سیاسی نوشت:
حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) :
هر جائی که مردمان عافیت طلب و راحت طلب، در وسط میدان مبارزه،آقاجان، می خواستم از غصه ام، قصه ای بنویسم که چگونه دیروز ساکت فتنه را منکر شدند.
و امروز فتنه را انکار می ورزند، دیدم که قِصه ی من کجا و غصه شما کجا!
- ۲۵ نظر
- ۲۳ مرداد ۹۲ ، ۱۹:۴۲