لطفا بذار زنده بمونیم ://

خوهرم اومده خونمون شوهرش تست کرونا داده و مثبته و وقتی بهش میگم چرا رعایت نمیکنی ناراحت میشه!!!!!!!!!!

در این حد یعنی بی ملاحضه!!!!!

از اونور مامان بابای من ناراحت میشن که چرا بهش میگی  چرا جلوی زبونت رو نمیگیری!!!!! در این یعنی حرف من ارزش داره!!! تو دلم به حماقتشون میخندم و نگران سلامتی مامان بابامم! یه اتفاقیم بیوفته نمیگن که از شوهر خواهرم با تست قطعی کرونا گرفتن میگن تو میری بیمارستان میای حتما تو به ما دادی!!

بعله بعد که واسه تولدم تایتل سگ سیاه میزنم فکر میکنید حتما بخاطر جلب توجهه و کامنت هیت میذارید(حالا سال به دوازده ماه کسی واسه من کامنت نمیذاره ها)

میگن مریض های روانی واقعی نیستن اون اطرافیانشون هستن که روانیای واقعی ان همینه به قرآن! من اگر افسردگی دارم شاید 30% مال خودمه چون همه چیزو زیادی حس میکنم و به اصطلاح سنسیتیو ام دریافتی های حسی مغزم بالاس://// ولی مطمینم 50 درصدش بخاطر خانواده و دوستامه!!!اون 20 درصدم حتما همون من باب خلقت و تفکر وحدت در کثرته://// وگرنه آدمای کمی ان که با مود پایین بدنیا میان!!

الان که دارم تایپ میکنم واقعا بغض کردم که خب طبیعیه!ولی شماها که شاید میخونید اینو دوتا چیزو یادتون باشه : یکی اینکه کرونا رو جدی بگیرید من دیدم مریضایی که هیچی شون نبود و فرداش ای سی یو بستری بودن و در کل رعایت کنید دوم هم اینکه به اطرافیانتون به اندازه کافی اهمیت بدین خودخواه نباشین و همین کافیه!شماها هیچ وقت کاملا درکشون نمیکنید و همین که با ملاحضه باشید واقعا بهترین کمکیه که میتونید انجام بدین تا حالشون خوب باشه

 

mundane or not

از همون اوایل کرونا تصمیم گرفتم که درس نخونم تو خونه-درس خونای یونی بهم تکس میدادن برنامه ات برای خوندن پرانترنی چیه!با خودم گفتم این دقیقا همون فرصت استراحتیه که میخاستی تو دوران این 7 سال داشته باشی و بدون مرخصی گرفتن و الکی افتادن و مشروط شدن بدستش اووردی.تصمیم گرفتم تموم وقتمو کارایی بکنم که دوس دارم. من زیاد اهل گشت و گذار و مهمونی و دورهمی نیستم . دوستامم همین طورن. پس بخاطر اینکه قراره این همه وقتو تو خونه بمونم خیلی ناراحت نبودم :)

توی گوشیم چندتا بازی اعتیاد آور که همه بازی میکردن رو دان کردم _ هی دی ، اونو،پاب جی _ چندتا سریال و فیلمم گذاشتم برای دانلود از شهر کتاب آنلاینم تقریبا ده تا کتاب سفارش دادم .کتابایی که قبلا خریده بودم و نخونده بودمم از کتاب خونه در اوردم گذاشتم جلو چشم خلاصه...

تا اواخر فروردین از این استایل زندگی واقعا لذت برم:) حتی وقتی یکی میگفت حس میکنم دارم خودمو تباه میکنم یا ووایی حوصله ام سر رفت انقد موندم تو خونه بنظرم کاملا مسخره میومد حرفش.ولی الان یعنی 6 خرداد حقیقتا به اینجام رسیده (دستم نزدیک گلومه ) 

واقعا حوصله درس ندارم اصلا یادم نمیاد قبلا چطوری درس میخوندم حتی :))) کلاسای مجازی هم 80 درصدشو خوابم اونجاهاییم که بیدارم دارم با دوستام چت میکنم :))

خلاصه بگم انقدددررر بی برنامه زندگی کردن واسه ی من هم خوب بود هم بد .هم واقعا استراحت کردم مغزم رست و ریست شد و هم دارم الان کلافه میشم کم کم....

حقیقتا دوس داشتم ورزش هم کنم ولی آپارتمان نشینی نمیشه واقعا گیر میکنه آدم به مبل و تخت و خلاصه تموم وسایل تو اتاق یا پذیرایی:)))

 

پ.نون:چند روزه یه چیزی درگیرم کرده !دوست دارم پادکست درست کردم.موضوعشم بیماری های روحی روانی باشه و داستان کودکانم میتونم بخونم:)صدام واسه داستانای کودک عالیه:))نظرتون؟؟کاش یکی پیدا میشد کمکم کنه یا راهنمایی:)

 

پ.ن.ن شماره2 : یکی بهم گفته تو فقط بنویس من واسه هر فصلی که تموم کنی از داستانت یه تومن میدم:)) ولی حقیقتا بعد از شنیدن این حرفش مغزم قفل تر از قبل شد:))

درخواست کمک 2-دانشجوی پزشکی داریم؟؟

دوستان دانشجوی پزشکی یا پزشکان عزیز

میدونید که به جز معدل الف شدن و ارائه ی مقاله ترجمه و تالیف چه راه های دیگه ای برای فری روتیشن هست؟؟؟