بی هوا

امروز خداروبخاطر همه چی شکر کردم،بخاطر خانواده ام رشته ام و سلامتیم و همه چی، از فاز غرغر و گله مندی از همه چی در اومده بودم،دلیلشم شاید همین شکر کردنه بودن:) پارک ارم خیلی خوش میگذره چ با خانواده بری چ با دوستان البته من خانواده امو همیشه به دوستام ترجیح میدم بیشتر دوسشون دارم و بیشتر بین خاهربرادرم راحتم:)خوشحالم ک پزشکی میخونم همه بهم امیددارن و منو به عنوان کسی میبینن که میتونم بهشون کمک کمک کنم^^خوشحالم ک مریضی که ناتوانم کنه ندارم درسته نمیتونم ورزش کنم به دلایل پزشکی ولی عوضش میتونم راه برم:)و خوشحالم ک دخترمانان بابام ام خواهر خواهربرادرم خاله خواهر زاده ام و تمام عناوین دیگه:)خدایا بخاطر همه چی شکر خدا ممنون که افریدیم به عنوان انسان به عنوان من به عنوان تمام عناوینی که بهم دادی،امیدوارم منم بتونم عنوان بنده رو بدست بیارم:)
بی هوا این دل بی نوا مشهد میخاد:(